(
...Μες στο κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα
αν έχεις μάτια να τα δεις, αν έχεις χέρια να τ' αγγίξεις
μπορείς να βρεις κλειδί να ξεκλειδώσεις τη σιωπή τους
αρκεί να πας, ολάνοιχτος, γυρεύοντάς τα...)


Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Συνέντευξη του Χάρη και του Πάνου στην Μαριάνθη Πελεβάνη για το περιοδικό Δίφωνο 15-05-2010

Τα ζεστά ποτά αχνίζουν ακόμα...



Η αλήθεια είναι ότι αποχαιρετήσατε πολλές φορές το κοινό. Τελικά χωρίσατε τα τσανάκια σας ή δεν χωρίσατε ποτέ;

Πάνος: Αυτό που ξέρω, είναι ότι στις 8 Ιουνίου του 2001 δώσαμε μια συνέντευξη, όπου ανακοινώναμε ότι διακόπτουμε τις κοινές εμφανίσεις. Ο Χάρης είχε κουραστεί από τα λάιβ και γενικά δεν ήθελε να δεσμευτεί με καινούργια συμβόλαια και υποχρεώσεις για οτιδήποτε σχετικά με τη μουσική, μιας και το συμβόλαιο με την τότε εταιρεία μας είχε ουσιαστικά λήξει. Κουράστηκε και θέλησε να σταματήσει επ’ αόριστον και αυτό ακριβώς έκανε. Η μεταξύ μας δέσμευση ήταν στα λόγια, του στιλ: «Όσο υπάρχει διάθεση, θα συνεχίζουμε μαζί. Αλλιώς στοπ». Τι έπρεπε να κάνω δηλαδή εγώ, σαν Πάνος; Να του κάνω μήνυση; «Κάνε όπως νιώθεις, αδερφέ» του είπα. «Είμαι δίπλα σου». Και εκεί τελείωσε το θέμα. Τόσο απλά. Είπαμε λοιπόν σ’ εκείνη τη συνέντευξη ότι θα ξεκινήσουμε μια περιοδεία σε κάποιες πόλεις συγκεκριμένες (την τελευταία μας περιοδεία δηλαδή) και έτσι κάναμε. Από κει και πέρα, δέκα χρόνια τώρα, δεν παίξαμε μαζί λάιβ, ούτε σε γενέθλια φίλου ούτε καν στην ταβέρνα, που λένε, με την παρέα. Από πού προκύπτουν λοιπόν οι πολλοί αποχαιρετισμοί; Φυσικά και δεν χωρίσαμε ποτέ. Ίσα ίσα, που αυτά τα δέκα χρόνια κάναμε ακόμα πιο στενή παρέα, απαλλαγμένοι από το άγχος τής δουλειάς.

...

Μπορείτε να βρείτε όλη την συνέντευξη στον παρακάτω σύνδεσμο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου